مهدی بازرگان اولین رئیس الوزرای ایران اسلامی بود که بدستور معلون روح الله خمینی در دولت موقت منصوب شد , او خودش در عین حماقت استعفا کرد , او یکی از عاملین سقوط محمد رضا پهلوی و از سردمداران انقلاب بود , بجای اینکه در قدرت بماند و از انقلابش دفاع کند استعفا کرد و سرنوشت میلیونها کودک ( جوانان و میانسالان امروز ) را بدست شیوخ تریاکی سپرد ! سپس ابوالحسن بنی‌صدر نخستین رئیس‌جمهوری بود که به قدرت رسید , خمینی ملعون در مورد او گفته بود من بنی صدر را بزرگ کرده ام , او هم بجای دفاع از آنچه که خودش عامل تولدش بود کم آورد و با لباس مبدل فرار کرد . از میان رئیس‌جمهورهای ایران، یک نفر در حین خدمت فرار (ابوالحسن بنی‌صدر) و یک نفر ترور (محمدعلی رجایی) شده‌اند. بقیه رئیس‌جمهورها دو دوره پیاپی انتخاب شده‌اند؛ البته سید علی خامنه‌ای نیز مقام خود را چند ماه پیش از موعد واگذار کرد. در دو مقطع کوتاه در سال ۱۳۶۰ نیز، شورای موقت ریاست جمهوری وظیفه ریاست جمهوری را انجام داده‌است. پس از حذف پست نخست‌وزیری در سال ۱۳۶۸، مقام معاون اول رئیس‌جمهور تشکیل شد و در مواقع ضروری و شرایطی وی عهده‌دار وظایف رئیس‌جمهور (به جای شورای موقت ریاست جمهوری) خواهدشد.
نامردی و ناحقی بازرگان و بنی صدر در مورد سرنوشت تمام مردم ایران غیر قابل انکار است . آنها بجای ماندن و دفاع از حقوق انسانی مردم ایران , فرار کردند . خودشان انقلاب کردند و خودشان هم از زیر بار مسئولیت شانه خالی کردند .
کاری که مخالفان مرسی در مصر نکردند و نمی کنند ! انقلابیون تونس هم نکردند و نمی کنند . ظاهرا مخالفین مبارک و بن علی هم اسلامگرایان را میشناسند هم از سرنوشت ایران درس گرفته اند. جازدن و جاخالی کردن انقلابیون مساوی است با قدرت گرفتن اسلامگرایان مفتخور و فرصت طلبی مانند خمینی !
آیا این موجودات قابل بخشش هستند ؟ نظر شما چیست ؟
